Het boek 'Schaduwzuster' heb ik gekozen op aanraden van mijn moeder. Het leek mij in eerst instantie een erg makkelijk te lezen boek. Dit vond ik in het begin toch tegen vallen. Er liepen twee verhaallijnen door elkaar heen, namelijk die van Marjolein en Marlieke. Zij zijn een ééneiïge tweeling. Marjolein vertelt over haar tijd als docent op school en haar angsten. Ze beschrijft hoe ze bedreiging beleeft. Marlieke vertelt het verhaal vanuit haar ogen. Marlieke heeft altijd het gevoel gehad in de schaduw van haar tweelingzus te staan. Na het overlijden van Marlieke gaat ze op onderzoek uit en ontdekt uiteindelijk wie haar zus heeft vermoord. 

Hier zijn een paar passages over de angst die je beleeft in het boek.

- Ik betrap me erop dat ik schichtig om me heen kijk als ik het schoolplein oversteek en naar de parkeer plaats loop. (BLZ 19)

- Opeens heeft hij een mes. Het flitsende gebaar waarmee hij het te voorschijn trekt komt zo onverwacht dat de schrik me verlamt en vervolgens in golven door mijn lichaam pulseert. (BLZ 1)

- Ik spring overeind en ren struikelend weg. (BLZ 216)

- Wantrouwig kijk ik in de zijspiegel maar ik zie niemand. (BLZ 322)

 

Hier zijn een paar passages over verdriet die je beleeft in het boek.

- Ik herinner me geen woord van de toespraak van mijn vader tijdens de begrafenis, maar ik was des te meer bewust van zijn krijtwitte gezicht en bevende stem. ( BLZ 30)

- Ik ben bang dat mijn ouders nooit over de dood van Marjolein heen zullen komen. (BLZ 165)

- Ik buig mijn hoofd en vecht tegen mijn tranen. (BLZ 178)

 

Hier zijn een paar passages over discriminatie die je beleeft in het boek.

- Weet u hoe Marokko een vrouw noemen die er zo bij loopt? (BLZ 20)

- vooral mijn aanklacht tegen de discriminerende houding van veel leerkrachten te opzichte van de allochtone medescholieren verhief me tot een soort schoolberoemdheid. (BLZ 23)

 

Ik vond het een leuk, spannend en soms een beetje een lastig boek.
Het einde was verrassend. Thomas vertelt uiteindelijk dat hij Marjolein heeft vermoord, omdat hij vond dat Marlieke een eigen leven moest leven. Ze kreeg volgens hem totaal geen ruimte om zich te ontwikkelen en om een eigen mening te vormen, omdat ze de helft van een duo was.